پی‌گیری 8 ساله نتایج کراتکتومی فوتورفرکتیو و عوارض آن در نزدیک‌بینی

هدف: ارزیابی ایمنی، پایداری و عوارض درازمدت انجام کراتکتومی فوتورفرکتیو (PRK) جهت تصحیح نزدیک‌بینی. روش پژوهش: از 203 بیمار نزدیک‌بین که از فروردین 1375 تا اسفند 1376 توسط یک جراح در مرکز چشم‌پزشکی بصیر در تهران تحت عمل PRK به وسیله لیزر اگزایمر 5000EC-Nidek به روش تک‌مرحله‌ای و با ناحیه تراش 6-5 میلی‌متری قرار گرفتند؛ تنها 179 چشم از 98 بیمار به مدت 8 سال به طور منظم جهت انجام معاینات پی‌گیری مراجعه کردند. چشم‌ها بر اساس رفرکشن قبل از عمل به 3 گروه تقسیم شدند: نزدیک‌بینی 00/6- دیوپتر یا کم‌تر (خفیف)، نزدیک‌بینی بین 1/6- تا 10- دیوپتر (متوسط) و نزدیک‌بینی بالاتر از 10- دیوپتر (شدید). یافته‌ها: بعد از 8 سال، درصد چشم‌هایی که در محدوده 00/1± دیوپتر از امتروپی قرار داشتند؛ در گروه‌های نزدیک‌بینی خفیف، متوسط و شدید به ترتیب برابر بود با 1/69، 30 و 1/46 درصد. در همه گروه‌ها، بازگشت نزدیک‌بینی طی 2 سال متوقف شد؛ اگرچه تا 8 سال بعد نیز یک بازگشت جزیی وجود داشت. مات‌شدگی (haze) قرنیه در 5 درصد از چشم‌ها رخ داد ولی 8/88 درصد آن‌ها طی 2 سال بهبود یافتند. نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این مطالعه، رفرکشن به دست آمده در سال دوم بعد از PRK جهت تصحیح نزدیک‌بینی، تا 8 سال ثابت باقی می‌ماند و اکثر مات‌شدگی‌های به وجود آمده در قرنیه، تا سال دوم از بین خواهند رفت. بنابراین PRK یک روش ایمن و پایدار جراحی جهت تصحیح نزدیک‌بینی می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 12، شماره 4: 466-458.